Deimel Witold
Stopień na dzień 08.05.1945: Podporucznik
Przydział na dzień 08.05.1945: 10 Pułk Dragonów, 1 Dywizja Pancerna.
urodzony: 19.11.1916 w Krakowie
zmarł: w Londynie 3 stycznia 2009 r.
Uczęszczał do Konwiktu OO. Pijarów w podkrakowskich Rakowicach, a następnie do polskiego gimnazjum w Bielsku, gdzie zdał maturę. W latach przedwojennych był zaangażowany w działalność harcerską – w roku szkolnym 1931/32 został drużynowym III Drużyny Harcerzy przy Szkole Wydziałowej w Bielsku i II Drużyny Harcerskiej Hufca Beskidzkiego; ukończył także kurs instruktorski Chorągwi Śląskiej w Górkach Wielkich. Studia podjął w warszawskiej Szkole Nauk Politycznych, na Wydziale Dyplomatyczno – Konsularnym, gdzie w 1938 r. otrzymał dyplom ukończenia. Studiował także na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego; niestety wybuch II w. świat. uniemożliwił ukończenie studiów. Jesienią 1939 r. przedostał się na Węgry i dalej przez Jugosławię i Włochy do Francji, wstępując do formowanego przez gen. Stanisława Maczka Wojska Polskiego. W Centrum Wyszkolenia w Coetquidan ukończył kurs Szkoły Podoficerskiej i rozpoczął służbę w 8. Kompanii Batalionu Warszawskiego. W sierpniu 1940 r. awansował do stopnia st. ułana. Po klęsce Francji w 1940 r. został ewakuowany do Szkocji i rozpoczął służbę w 10. Pułku Dragonów, w składzie którego walczył na całym szlaku bojowym 1. Dywizji Pancernej. W 1942 r. ukończył Szkołę Podchorążych Kawalerii Motorowej w Dundee w Szkocji, a w 1944 r. został awansowany do stopnia podporucznika. Po wojnie osiedlił się w Londynie. Kontynuował i ukończył studia na Polskim Wydziale Prawa Uniwersytetu Oxfordzkiego, gdzie uzyskał tytuł magistra prawa. Po ich ukończeniu aż do przejścia na emeryturę w 1984 r. pracował jako dziennikarz radiowy w BBC. Był też bardzo aktywnym i zaangażowanym społecznikiem. Po zakończeniu II w. świat. pozostali na Wyspach Brytyjskich żołnierze 1. Dywizji Pancernej zgodnie z wolą gen. Stanisława Maczka zaczęli tworzyć koła pułkowe i oddziałowe. Od 1948 r. gen. S. Maczek został prezesem Związku Kół Byłych Żołnierzy 1DPanc., które docelowo zmieniło nazwę na Światowy Związek Kół 1DPanc. Pierwszym jego prezesem został gen. S. Maczek, sprawując tę funkcję do 1970 r., a ostatnim w latach 1987 – 2006 rtm. Witold Deimel. Pod koniec lat 70-tych utworzono w Warszawie Klub Kombatantów Żołnierzy 1DPanc. W 1991 r. zgodnie z wolą gen. S. Maczka i Zarządu Światowego Związku Kół 1DPanc. oraz decyzją Ministra Obrony Narodowej RP spadkobiercą tradycji 1DPanc. została 11. Lubuska Dywizja Kawalerii Pancernej. W 2006 r. zakończył w Londynie działalność Światowy Związek Kół 1DPanc. W 2008 r. z inicjatywy dowódców 11LDKPanc. i kombatantów powołana została Federacja Organizacji Polskich Pancerniaków z siedzibą w Żaganiu, której główną misją jest m.in. kultywowanie tradycji 1. Dywizji Pancernej i 1. Drezdeńskiego Korpusu Pancernego. Od początku prezesem FOPP jest gen. bryg. w st. spocz. Zbigniew Szura, a prezesem honorowym każdorazowy dowódca 11LDKPanc. Gen. dyw. Mirosław Różański – ówczesny dowódca 11LDKPanc. podjął starania, by zgodnie z wolą Rotmistrza sprowadzić Jego prochy do Polski. Na początku września 2011 r. delegacja dywizji udała się w tym celu do Wielkiej Brytanii. Podczas powrotu urna najpierw wystawiona została w Kościele Polskim w Bredzie, następnie w Kościele Garnizonowym w Żaganiu i na końcu w Kościele Garnizonowym w Bielsku-Białej. 23 września 2011 r. Rotmistrz został pochowany z honorami, zgodnie z ceremoniałem wojskowym na Cmentarzu Rzymskokatolickim przy ul. Grunwaldzkiej; spoczywa w rodzinnym grobie (sektor 4, rząd 2, grób nr 6). Warto zaznaczyć, iż zgodnie z wolą zmarłego wszystkie Jego pamiątki także wraz z Nim powróciły do Polski – znajdują się w żagańskiej Sali Tradycji Czarnej Dywizji.