Gutowski Michał
Stopień na dzień 08.05.1945: Podpułkownik
Przydział na dzień 08.05.1945: 10 Pułk Strzelców Konnych – 1 Dywizja Pancerna
GEN MICHAŁ GUTOWSKI. ROCZNICA URODZIN. WYBITNY UŁAN, OLIMPIJCZYK I PANCERNIAK. Oficer Wojska Polskiego, rotmistrz 17 Pułku Ułanów Wielkopolskich, żołnierz 2 Pułku Pancernego w 1 Dywizji Pancernej gen. Maczka. Przeszedł cały szlak bojowy od Normandii do Niemiec. Michał Gutowski świetnie prowadził nie tylko czołgi, ale i konie.
Wybitny jeździec, olimpijczyk i kawalerzysta. Niedawno pisałam o Wielkiej ucieczce z obozu w Żaganiu, o tunelu ,,Harry” i o Zbigniewie Gutowskim, Michał to Jego młodszy brat.
POLAK POTRAFI DAĆ NOGĘ. BRAWUROWA UCIECZKA Z OBOZU W ŻAGANIU.
Życiowa misja gen Gutowskiego to Honor, a pasja życiowa to konie.
Michał Gutowski, po wrześniowych walkach w szeregach 17 Pułku, został oficerem 10 Pułku Strzelców Konnych, a następnie 2 Pułku Pancernego, których tradycje kultywuje dziś żagańska „Czarna Dywizja”. Został przyjacielem 11 Lubuskiej Dywizji Kawalerii Pancernej w Żaganiu.
Krótko przed 90-tką wystartował jeszcze w zawodach jeździeckich, a mając już 92 lata podczas uroczystości z okazji jubileuszu Wojsk Lądowych i święta kawaleryjskiego dosiadł konia, dobył szabli i poprowadził stukonną szarżę.
Jak wspomina Wojciech Jażdzewski, kuzyn Michała Gutowskiego. ,,Byłem przerażony, mówiłem: „Michał nie rób tego! Zabijesz się”. Ale on odpowiedział: „Piękna jest śmierć ułana. Nic nie mogło go wtedy powstrzymać.”
Dopiero w wieku 90 lat zrezygnował z jazdy konnej. Taką kondycję jak sam twierdził zawdzięczał uprawianiu jeździectwa, prostemu trybowi życia oraz regularnemu piciu wody mineralnej. Michał Gutowski herbu Ciołek, syn Bronisława i Marii z Jazdzewskich, ur. 14 września 1910 r w Maciszewicach pow. Kaliski. Wychował sie w patriotycznej atmosferze rodzinnego domu.
Po ukończeniu gimnazjum im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu, dalsze swoje losy związał ze służbą wojskową. W latach 1923-1928 ukończył Korpus Kadetów nr. 1 we Lwowie, a nst. w latach od 1928-1930 Szkołę Podchorążych w Grudziadzu, otrzymujac nominacje na podporucznika i przydział do 17 Pułku Ułanów im. Bolesława Chrobrego w Lesznie Wlkp.
W Grudziadzu w Centrum Wyszkolenia Kawalerii, należał do reprezentacji jeździeckiej Polski. Brał udział w X Igrzyskach Olimpijskich, w Berlinie w 1936 r i brał udział w wielu innych zawodach hipicznych.
Kariera sportowa Michała Gutowskiego w latach od 1933 -1939 r była bardzo bogata, zarówno na narodowych, jak i miedzynarodowych Pucharach, na których zdobył wiele nagród.
W 1934 r. na terenie 2 Pułku Strzelców Konnych w Hrubieszowie zostały rozegrane Mistrzostwa Armii. Por. Michał Gutowski został wtedy podwójnym Mistrzem Armii, indywidualnie i razem z kolegami z 17 psk w Lesznie Wlk.
Startował 6-krotnie w konkursach o Puchar Narodów, odnosząc 2 zwycięstwa 1935 Ryga, 1936 Spa.
W styczniu 1936 miał ciężki wypadek, złamane udo, zgnieciona klatka piersiowa, pęknięta czaszka. Po trzech miesiącach w szpitalu zwolniony na własną prośbę.
W maju 1936 r uczestniczył w eliminacjach do ekipy olimpijskiej. W berlińskiej olimpiadzie startował w konkursie skoków na klaczy Warszawianka. To jedyny koń z polskiej czołówki, który przeżył II wojną światową.
Na X Igrzyskach Olimpijskich w Berlinie w 1936 r. polska reprezentacja do której też należał Michał Gutowski zajęła II miejsce czyli srebrny medal.
Przed wybuchem II wojny światowej Michał Gutowski awansował dwukrotnie: 1 styczeń 1932 r. otrzymał awans na porucznika, a 1 stycznia 1939 r. na rotmistrza i dowódcę szwadronu. Wybuch wojny przerwał karierę sportową rtm. Gutowskiego.
Kampania Wrześniowa
W czasie kampanii wrześniowej walczył w 17 pułku w składzie Wielkopolskiej Brygady Kawalerii. Odznaczył się w zwycięskich walkach o Walewice, gdzie został ranny. 19 października 1939 po walkach z niemieckim okupantem zrzucił mundur i powrócił do Wielkopolski. Tam Michał Gutowski działał w podziemnej organizacji gen. Karaszewicza – Tokarzewskiego, w obwodzie Jarocin.
W grudniu 1939 r. został aresztowany i skazany na śmierć przez roztrzelanie. Szczęściem Michała Gutowskiego było, że dowódca niemiecki też był kawalerzystą i zwolnił go z aresztu.
W 1940 r jako kurier dotarl do Francji i tam dostał przydzial do 10 Pułku Strzelców Konnych – zmotoryzowanych.
POLSKIE SIŁY ZBROJNE U GEN. MACZKA
Nastepnie został ewakuowany do Anglii, gdzie w Szkocji przeszedł szkolenie w Dywizji Pancernej gen. Maczka. Był ostatnim dowódcą 2 Pułku Pancernego 1 Polskiej Dywizji Pancernej do jej rozformowania.
W lipcu 1944 r. brał udział w lądowaniu wojsk alianckich w Normandii jako dowódca szwadronu pancernego. Brał udział w słynnej bitwie pod Falaise, za co został odznaczony drugi raz Krzyżem Walecznych.
Nastepnie został zastępcą dowódcy Pułku Strzelców Konnych. W 1944 r otrzymał awans na majora, 1 stycznia 1946 r. zostal mianowany na podpułkownika. Do 1945 r brał udział w wyzwoleniu Francji, Belgii i Holandii.
PO WOJNIE
Po zakończeniu działań wojennych dowodził na terenie Niemiec pułkiem liczacym 6 tys. żołnierzy i 2 pułkami brytyjskimi.
17 kwietnia 1947 na czele pułku przybył do Wielkiej Brytanii. W maju wstąpił do Polskiego Korpusu Przysposobienia i Rozmieszczenia. W czerwcu tego roku został zastępcą dowódcy 510 oddziału PKPR.
Do Polski po zakończeniu wojny nie mógł powrócić z powodów politycznych. W 1947 r wyjechal do Anglii i potem do Kanady.
Początkowo pracował jako trener kanadyjskiej kadry wojskowej, a następnie cywilnej w jeździectwie. Objął opiekę nad klubem jeździeckim i prowadził go prawie 10 lat. Potem zaangażowano go jako trenera olimpijskiej reprezentacji jeździeckiej.
Na igrzyskach Olimpijskich w Meksyku, w 1968 r, Kadra jeźdźców kanadyjskich pod opieką trenerską Michała Gutowskiego, zdobyła złoty medal w drużynowych skokach przez przeszkody.
Praca Michała Gutowskiego jako oficjalnego trenera jeźdźców ekipy skoczków i WKKW, przyniosła sportowi kanadyjskiemu bogate wyniki.
W czasie wizyty w kraju, już wyzwolonego z pod sowieckiej okupacji w 1986 r, otrzymał kolejny awans na pułkownika, a w 1999 r otrzymał awans na generała brygady.
Był sekretarzem Kapituły Orderu Wojennego Virtuti Militari w Warszawie, członkiem Honorowym Polskiego Związku Jeździeckiego, a także Rady Fundacji na Rzecz Tradycji Jazdy Polskiej w Grudziądzu.
Ustanowiono Memoriał Generała Michała Gutowskiego. Pierwsza edycja memoriału odbyła się w 2016 r.
Do Polski wrócił na stałe w 1999 r. Zmarł 23 sierpnia 2006 w Warszawie. Został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera 18A-7-29).
Uroczystości pogrzebowe na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera 18A-7-29) tego wspaniałego i wyjatkowego człowieka, żołnierza i sportowca odbyły sie 16 wrzesnia 2006 r w Warszawie.
ORDERY I ODZNACZENIA
Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari,
od 2001 członek, a od 2002 sekretarz Kapituły Orderu Wojennego Virtuti Militari
Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski 2005 r
Krzyż Walecznych pięciokrotnie
Srebrny Krzyż Zasługi
Medal Wojska
Legia Zasługi
Krzyż Wojenny 1939-1945 z palmami (fr.)
Gwiazda Francji i Niemiec
Gwiazda za Wojnę 1939–1945
Medal Obrony
Medal Wojny 1939–1945
Kawaler Orderu Legii Honorowej